بررسي همگرايي بهره وري انرژي در منتخبي از کشورهاي عضو OECD با رويکرد اقتصادسنجي فضايي

مقوله انرژي، به ويژه بهره وري آن پس از بحران انرژي دهه هفتاد و رکود اقتصادي در کشورهاي عضو OECD مورد توجه بيشتري قرار گرفت. هدف اصلي اين مقاله بررسي همگرايي بهره وري انرژي در اين گروه از کشورها مي باشد که مي تواند به تبيين الگوي تغييرات آتي بهره وري انرژي در کشورهاي صادر کننده انرژي نيز کمک نمايد. با توجه به تاکيد مطالعات تجربي متعدد بر نقش عامل مجاورت، عدم لحاظ آن ممکن بود قابليت اعتماد نتايج اين مطالعه را نيز مخدوش نمايد. لذا مقاله حاضر با در نظر گرفتن اين عامل، به بررسي همگرايي بهره وري انرژي در 22 کشور عضو OECD در دوره (2008-1993) با استفاده از مدل هاي اقتصادسنجي فضايي پرداخته است. يافته ها حاکي از وجود همگرايي بهره وري انرژي در اين کشورها مي باشد؛ بطوري که سالانه 0.075 درصد از شکاف ميان وضعيت جاري و سطح پايدار بلندمدت از بين مي رود. همچنين نتايج حاصل از تخمين، تاييد کننده فرضيه وجود وابستگي فضايي در مدل مي باشد و نيز مجاورت اثر مثبت بر رشد بهره وري انرژي اين کشورها داشته است.