«ابومحمد جابربن يزيد جعفي کوفي» (متوفي 128 ﻫ. ق)، از اصحاب نامدار امام محمدباقر و امام صادق عليهم السلام است. او از بزرگ ترين علماي شيعه اماميه بود و به رجعت اعتقاد داشت. به دليل توجه جابر به بطون آيات و احاديث، که در برخي روايات و اقوال منقول از او نيز تصريح شده است، غاليان او را از پيشکسوتان خويش معرفي کرده اند. سوء استفاده غاليان از نام و شخصيت وي باعث شده است برخي جابر جعفي را شبه غالي بدانند و او را از غاليان نيمه افراطي محسوب کنند. عده اي نيز او را به صراحت غالي معرفي کرده اند. حال آنکه با بررسي علل جرح وي نزد برخي رجاليانِ متقدم شيعه و با استناد به روايات وارده در مدح وي و اقوال فرقه نگاران متقدم شيعه در رد تهمت غلو از او، و نيز دقت در نوع روايات وي و توجه به امور باطني در آنها که مستعد سوء استفاده غلات است، مي توان جابر جعفي را از اتهام غلو مبرا دانست .