مطلوبيت رويشگاه هاي مرتعي طالقان از نظر تامين نياز روزانه واحد دامي

يكي از نيازهاي اساسي در برنامه ريزي سيستم هاي چرا، آگاهي از مطلوبيت مراتع از نظر تامين نياز روزانه واحد دامي چرا كننده در مرتع مي باشد. از اينرو در پژوهش حاضر، مطلوبيت مراتع ييلاقي طالقان كه در موقعيت جغرافيايي 36 درجه و 5 دقيقه و 20 ثانيه تا 36 درجه و 21 دقيقه و 30 ثانيه عرض شمالي و 50 درجه و 20 دقيقه و 5 ثانيه تا 51 درجه و 11 دقيقه و 22 ثانيه طول شرقي در 110 كيلومتري شمال غرب تهران قرار دارد، از نظر تامين نياز نگهداري واحد دامي در مراحل مختلف رشد مورد بررسي قرار گرفت. براي اين منظور چنانچه مقدار انرژي متابوليسمي در واحد وزن پوشش گياهي بيشتر از 8 مگاژول، به عنوان خيلي مطلوب؛ كمتر از 5 مگاژول، نامطلوب (مطلوبيت كم) و بين 5 تا 8 مگاژول، به عنوان مطلوب در نظر گرفته شد. همچنين تيپ هاي كه مقدار پروتئين خام در واحد وزن پوشش گياهي آنها بيشتر از 7 درصد باشد، خيلي مطلوب؛ بين 5 تا 7 درصد، به عنوان مطلوب و كمتر از 5 درصد بود، نامطلوب (مطلوبيت كم) در نظر گرفته شدند. نتايج مذكور نشان مي دهد، با توسعه رشد گياهان مرتعي و نزديك شدن به مراحل پاياني رشد، از مطلوبيت تيپ هاي گياهي براي تامين نياز انرژي متابوليسمي روزانه واحد دامي كاسته مي شود. هيچ يك از تيپ هاي گياهي از نظر تامين نياز انرژي متابوليسمي واحد دامي چرا كننده در مراتع منطقه، در وضعيت نامطلوب قرار ندارند. مطلوبيت تيپ هاي گياهي از نظر تامين نياز پروتئين خام واحد دامي در مراحل پاياني رشد مرتع، كمتر از مطلوبيت آنها در مراحل اوليه رشد مرتع و اواسط فصل رويش است. در 44.98 درصد از سطح مراتع منطقه در اواخر فصل رويش، مقدار پروتئين خام در واحد وزن پوشش گياهي كمتر از 5 درصد مي باشد. بنابراين مراتع ياد شده در وضعيت نامطلوب قرار داشته و قادر به تامين نياز روزانه واحد دامي چرا كننده در مراتع منطقه نمي باشند و توصيه مي شود كه در اين مرحله از رشد، براي حفظ وضعيت تغذيه اي دام، از مكمل هاي غذايي استفاده شود. بنابراين زمان چرا در نياز روزانه دام موثر است و لازم است براي هر مرحله رشد، نياز روزانه محاسبه گردد.