ساخت کالبدي - فضايي شيراز؛ همسازگري و ناهمسازگري قبايل و يکجانشينان از آغاز زنديه تا پايان عصر ناصري

قبايل سرزمين فارس در دوره هاي زند و قاجار از گروه هاي تاثيرگذار و تغييرآفرين سياسي و اجتماعي بودند. هنگامي که درآمدهاي يک ايل پاسخگوي نيازهاي آن ها نبود به شهرها و بويژه شهر شيراز که از نظر آنها مرکز انباشت کالا و ثروت بود، هجوم مي بردند و بقتل و غارت مبادرت مي نمودند. شهر شيراز مرکز قدرت سياسي ايران در دولت زند و مرکز حاکميت سياسي ايالت وسيع فارس در حکومت قاجار بود؛ بعلاوه مزاياي اقتصادي، اجتماعي، و فرهنگي شيراز نيز موجب مطلوبيت آن براي قبايل شده بود.
بدين سان آن ها همسازگري و ناهمسازگري هايي با يکجانشينان شيرازي داشته اند. چگونگي، نقش، و تاثير اين فرايند در ساختار کالبدي - فضايي شيراز از آغاز حکومت زند تا پايان حکومت ناصرالدين شاه قاجار (1163 ه. ق./ 1750 م. تا 1313 ه. ق./ 1895 م.) با رهيافت هاي تاريخي بررسي نشده است؛ همچنين اوضاع جغرافيايي در ايجاد زمينه هاي همسازگري و ناهمسازگري هاي ميان قبايل و يکجانشينان نقش داشته؛ فرايند همسازگري و ناهمسازگري قبايل يکجانشينان در ساختار فضايي محلات و فضاهاي فرهنگي، اجتماعي، و اقتصادي شيراز تاثيراتي داشته که در اينجا بررسي شده است.