تحليلي بر تعيين راهبردهاي بهينه جهت بهسازي و نوسازي بافت فرسوده (مطالعه موردي: بخش مرکزي شهر اروميه)

بافت هاي فرسوده شهري که زماني بر اساس الگوهاي شهري و با تاثير از شرايط اقتصادي - اجتماعي ساکنان و ويژگي هاي محيطي به وجود آمده اند، امروزه بر اثر گذشت زمان و تغيير در الگوهاي فضايي ساخت و ساز، قابليت زندگي را از دست داده اند و داراي مشکلات زيادي از لحاظ شرايط کالبدي، عبور و مرور، اقتصادي و اجتماعي براي زندگي امروزي است. برنامه هاي راهبردي با توجه به انعطاف پذيري و داشتن ديد بلندمدت و تلفيق سطوح مختلف برنامه ريزي، در بهسازي و نوسازي بافت هاي فرسوده داراي اهميت بسياري است. اين بافت ها داراي توان ها، نقاط قوت و فرصت هاي زيادي هستند که بر اساس شناخت جامع و برنامه ريزي صحيح اين نقاط، مي توان راهبردهاي بهينه اي جهت ساماندهي وضعيت موجود بافت هاي فرسوده ارايه داد. در اين مقاله بر اساس مدل  SWOTنقاط قوت، ضعف و فرصت ها و تهديدهاي موجود شناسايي شده و بر اساس طيف ليکرت نظرات کارشناسان و مسوولان مورد بررسي قرار گرفته و هر يک وزن خاصي بر اساس امتياز کسب شده، به خود گرفته و سپس راهبردهاي بهينه بهسازي و نوسازي بافت فرسوده محدوده مرکزي شهر اروميه به دست آمده اند. راهبردهاي به دست آمده به عنوان راهنما و ملاک عمل بهسازي و نوسازي اين محدوده جهت تصميم گيري و اجرا ارايه شده اند.
در نهايت اين نتيجه حاصل شده است که محدوده مرکزي شهر اروميه، با توجه به وجود امکانات اخذ وام از سازمان هاي داخلي و بين المللي، وجود بازار بزرگ اروميه به عنوان محور اصلي اقتصادي شهر و همچنين وجود ميادين، مکان هاي با ارزش و بناهاي تاريخي و جزو آن، داراي پتانسيل هاي بالقوه اي جهت بهسازي و نوسازي مي باشد.