مقدمه: ايسكمي-پرفيوژن مجدد (Ischemia- Reperfusion) كليوي، موجب آسيب رسيدن به ارگان هاي دور مانند كبد، مغز و ريه مي شود. هدف از اين مطالعه، بررسي نقش لكوسيت ها در القا آسيب كبدي، به دنبال ايسكمي- پرفيوژن مجدد كليوي مي باشد.
مواد و روش ها: 18 سر موش سوري به 2 گروه شامل گروه شاهد دهنده لكوسيت (Sham Donor) و گروه ايسكمي-پرفيوژن مجدد دهنده لكوسيت (JR Donor) (60 دقيقه بستن شريان هاي كليوي دو طرف و سپس 3 ساعت پرفيوژن مجدد) تقسيم شدند. سپس لكوسيت ها از نمونه خون به دست آمده از قلب اين دو گروه جداسازي شده و به گروه هاي دست نخورده (دو گروه 9 تايي) زير منتقل شدند: موش هاي پذيرنده اي كه لكوسيت ها را از گروه مداخله دريافت نمودند (IR recipient) و موش هاي پذيرنده اي كه لكوسيت ها را از گروه شاهد دريافت كردند .(Sham recipient) پس از 24 ساعت، حيوانات پذيرنده بيهوش شدند و نمونه هاي خون و كبد جمع آوري گرديد.
نتايج: غلظت آلانين آمينو ترانسفراز (ALT) و آسپارتات آمينو ترانسفراز (AST) خون و همچنين مالون دي آلدهيد (MDA) كبدي گروهIR recipient ، افزايش معناداري نسبت به گروه Sham recipient نشان دادند. در بافت شناسي نيز تغيير در فرم طبيعي سلول ها، واكوئوليزاسيون سيتوپلاسمي و انفيلتراسيون موضعي لكوسيت ها مشاهده گرديد.
نتيجه گيري: نتايج نشان مي دهند كه لكوسيت ها مي توانند يكي از عوامل آسيب كبدي به دنبال ايسكمي-پرفيوژن مجدد كليوي باشند و اين آسيب تا حدي ناشي از القاي استرس اكسيداتيو مي باشد.