اخلاق پژوهش در آموزش عالي: ويژگي هاي فردي و مسووليت هاي حرفه اي پژوهشگران

هدف: هدف اين پژوهش بررسي اخلاق پژوهش با تمرکز بر ويژگي هاي فردي و مسووليت هاي حرفه اي پژوهشگران دانشگاه هاي دولتي شهر تهران است.
روش پژوهش: روش پژوهش حاضر تحليل محتوا است و اطلاعات لازم از طريق مصاحبه هاي نيمه ساختار يافته گردآوري شد. جامعه پژوهشي شامل استادان و دانشجويان تحصيلات تکميلي دانشگاه هاي دولتي شهر تهران بود که از ميان آنها در نهايت 37 نفر از طريق روش نمونه گيري هدفمند و گلوله برفي به عنوان اطلاع رسان انتخاب گرديدند. براي تحليل داده هاي بدست آمده از مصاحبه ها از تحليل محتواي و سه فرايند پياده سازي، کدگذاري باز و کدگذاري محوري استفاده شد.
يافته ها: نتايج بدست آمده از مصاحبه ها نشان داد که مي توان مسووليت هاي اخلاقي پژوهشگران را به دو دسته ويژگي هاي فردي و مسووليت هاي حرفه اي تقسيم کرد. ويژگي هاي فردي شامل تعهد، صداقت، انگيزش، پشتکار و صبوري، روحيه همکاري و کار گروهي در پژوهش است. مسووليت هاي حرفه اي پژوهشگران شامل مسووليت در برابر جامعه، حاميان، همکاران، آزمودني ها، موضوع پژوهش، محققان ديگر، جمع آوري و تحليل داده ها و انتشار يافته ها است.
نتيجه گيري: به طور کلي مي توان گفت بهبود وضعيت رعايت اخلاق پژوهشي در ميان جامعه علمي نيازمند توجه به زيرساخت هاي لازم و کيفيت در پژوهش مي باشد.