همبستگي بين ميزان دانش و رضايت بيماران از رابطه پزشک - بيمار

مقدمه: درمان بيماري ها وابستگي زيادي به تعامل بين پزشک - بيمار داشته و نتيجه همکاري بيمار با پزشک، درماني سريع و موفق است. از طرفي اين رابطه جزء عوامل بسيار مهم در ميزان رضايت بيماران بخصوص در مراجعات بعدي بيماران مي باشد. اين مطالعه با هدف تعيين همبستگي بين ميزان دانش و رضايت بيماران از رابطه پزشک - بيمار در بيمارستان هاي آموزشي دانشگاه علوم پزشکي تبريز به انجام رسيده است.
مواد و روش ها: مطالعه حاضر به روش توصيفي - همبستگي بر روي 309 نفر از مراجعه کنندگان به 11 بيمارستان آموزشي و درماني تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکي تبريز انجام گرفت. جمع آوري داده ها از طريق سه پرسشنامه «دانش از رابطه پزشک بيمار » (Knowledge of Physician-Patient Relationship)، «رضايت از رابطه پزشک - بيمار» (Satisfaction of Physician-Patient Relationship) و «رابطه پزشک - بيمار» (Physician-Patient Relationship) صورت گرفت. روايي محتواي پرسشنامه ها با نظر متخصصين و پايايي آنها با محاسبه ضريب آلفاي کرونباخ تاييد شد. تحليل داده ها به کمک نرم افزار SPSS نسخه 16 و با استفاده از ضريب همبستگي پيرسون، تي مستقل و آزمون واريانس انجام شد.
يافته ها: ميانگين نمره دو مولفه دانش و رضايت بيماران از رابطه پزشک - بيمار به ترتيب 10.5±2.09 و 34.08±6.58 بود. همچنين ميانگين نمره مولفه رابطه پزشک - بيمار 35.86±6.04 بود. بين ميزان رضايت از رابطه پزشک - بيمار و ميزان رابطه پزشک - بيمار همبستگي معناداري مشاهده شد (P<0.01). از طرف ديگر، بين ميزان دانش از رابطه پزشک - بيمار و ميزان رابطه پزشک - بيمار همبستگي معناداري يافت نشد (P>0.05).
نتيجه گيري: نتايج پژوهش حاضر حاکي از آن است که ميزان دانش و رضايت بيماران مراجعه کننده به مراکز بيمارستاني شهر تبريز از رابطه پزشک - بيمار مطلوب است. پيشنهاد مي شود که ارائه کنندگان خدمات از حقوق بيماران و عواقب احتمالي عدم رعايت آن و نيز نحوه پاسخگويي به اين حقوق آگاهي کسب کنند.