مقايسه تمرين هاي هوازي، مقاومتي و تركيبي بر نيمرخ ليپيدي و آديپونكتين در مردان غير فعال

مقدمه: اخيرا آديپونكتين به عنوان يكي از تنظيم گران متابوليسم چربي مطرح شده است. اما پاسخ آن ها به فعاليت بدني هنوز به درستي معلوم نيست. هدف اين مطالعه تعيين اثر نوع ورزش بر نيمرخ ليپيد و آديپونكتين در مردان غير فعال مي باشد.
مواد و روش ها: در اين مطالعه نيمه تجربي تعداد 30 آزمودني مرد به طور تصادفي در سه گروه فعاليت هوازي (30 دقيقه فعاليت با 60 تا 70 درصد حداكثر اكسيژن مصرفي)، مقاومتي (سه ست با 10 تكرار در هر حركت با شدت 70 درصد يك تكرار بيشينه) و تركيبي (فعاليت هوازي به مدت 20 دقيقه و فعاليت مقاومتي براي 2 ست) قرار گرفتند و نيمرخ ليپيد و آديپونكتين قبل و 24 ساعت پس از فعاليت در آن ها اندازه گيري شد.
نتايج: نوع فعاليت بر پاسخ كوتاه مدت ليپيد موثر بوده، اما بر آديپونكتين تاثيري نداشت. غلظت هاي كلسترول تام و HDL-C در گروه مقاومتي 24 ساعت پس از فعاليت در مقايسه با مقادير پايه كاهش معناداري نشان دادند. علاوه بر اين، غلظت LDL-C نيز كاهش داشت اما اين تغيير معنادار نبود. نوع تمرين بر پاسخ كوتاه مدت TG بي تاثير بود. اما زماني كه داده هاي گروه ها با يكديگر تركيب شدند، كاهش معناداري در غلظت TG مشاهده شد (0.05>P).
نتيجه گيري: بر اساس نتايج داده ها مشخص شد پاسخ كوتاه مدت آديپونكتين مستقل از نوع فعاليت است، اما فعاليت مقاومتي در مقايسه با فعاليت هوازي و تركيبي اثر مثبت بيشتري بر تغييرات نيمرخ ليپيد سرم دارد.