ارزشيابي دروني گروه گفتاردرماني دانشگاه علوم پزشکي تهران

زمينه و هدف: ارزشيابي دروني فرايندي مهم در هر سازماني است. يکي از سياست هاي آموزش عالي ارزشيابي هر يک از گروه هاي آموزشي است. هدف از ارزشيابي دروني گروه گفتاردرماني سنجش ميزان کيفيت در حوزه هاي آموزش، پژوهش و درمان به منظور ارزيابي نقاط قوت، ضعف، فرصت ها و تهديدها و شناسايي راه هاي بر طرف کردن ضعف ها و تهديدها است.
روش بررسي: اين مطالعه مقطعي - توصيفي در 10 گام به منظور بررسي 10 عامل انجام شد. نمونه ها شامل دانشجويان مقاطع کارشناسي و کارشناسي ارشد، دانش آموختگان و مسوولان آنان، اعضاء هيات علمي و مدير گروه، کارشناسان و بيماران بودند. در اين پژوهش از نرم افزار ارزيابي دروني گروه هاي آموزشي و پژوهشي مرکز مطالعات و توسعه آموزش علوم پزشکي استفاده شد. تجزيه و تحليل بر اساس ميانگين ميانگين ها انجام شد.
يافته ها: طيف مطلوبيت عوامل به ترتيب از بيشترين به کمترين عبارت بودند از: کيفيت تشخيص و درمان و نحوه برخورد با بيماران 4.15 از 5 و هيات علمي 3.5 در طيف مطلوب، ساختار سازماني و مديريت 3.34، دانش آموختگان 3.21، فرايند تدريس و يادگيري 3.1، رسالت ها و اهداف 3.09، دوره هاي آموزشي و برنامه هاي درسي 2.99، امکانات و تجهيزات آموزشي و پژوهشي 2.9، دانشجويان 2.76 و پژوهش 2.67 در طيف نسبتا مطلوب. گروه گفتاردرماني در کل ميانگين (%63.4) 3.17 از 5، طيف نسبتا مطلوب را به دست آورد.
نتيجه گيري: گروه گفتاردرماني قبل از ادغام در وضعيت نسبتا مطلوب قرار داشت. با توجه به شرايط و امکانات موجود اين وضعيت براي گروه مناسب بود.