درک خواندن دانش آموزان مبتلا به آسيب شنوايي و همسالان با شنوايي هنجار

زمينه و هدف: در رويکردهاي مختلف زباني، خواندن يک مهارت محسوب مي شود. مهارت هاي زباني شامل گوش کردن، سخن گفتن، خواندن و نوشتن، با هم ارتباط زيادي دارند. بنابراين چنانچه کودکان مهارت هاي گوش دادن و سخن گفتن را فعالانه انجام دهند، مهارت هاي خواندن و نوشتن را به آساني خواهند آموخت. هدف از اين تحقيق بررسي مقايسه اي سواد خواندن دانش آموزان کم شنوا و همسالان با شنوايي هنجار در مقاطع مختلف تحصيلي بود.
روش بررسي: تحقيق به صورت پس رويدادي و با استفاده از آزمون استاندارد شده پرلز 2006 بود که روي 80 دانش آموز کم شنواي شديد و عميق پايه هاي تحصيلي پنجم دبستان، اول و چهارم دبيرستان شاغل به تحصيل در مدارس استثنايي شهر تهران که به شيوه نمونه گيري تصادفي و 80 دانش آموز با شنوايي هنجار از مدارس عادي که با نمونه گيري در دسترس انتخاب شده بودند، اجرا شد.
يافته ها: تفاوت معني داري بين ميانگين درک خواندن دانش آموزان شنوا و کم شنواي شديد و عميق مشاهده شد (p<0.001). همچنين در هر سه آزمون، ميانگين درک خواندن دانش آموزان کم شنواي دختر از پسر بالاتر بود و اين تفاوت در سطح p<0.001 معني دار بود. تفاوت ميانگين درک خواندن دانش آموزان کم شنوا در سه مقطع معني دار نبود که نشان دهنده عدم رشد مهارت خواندن، متناسب با افزايش پايه تحصيلي بود.
نتيجه گيري: پژوهش حاضر نشان مي دهد که يکي از حيطه هايي که در کم شنوايان به طور قابل ملاحظه اي دچار آسيب مي شود، درک خواندن است. با توجه به اينکه سواد خواندن يکي از مهمترين توانايي هاي اکتسابي دانش آموزان در مدرسه است، لزوم ارزيابي آن و شناخت نقاط قوت و ضعف دانش آموزان به ويژه کم شنوايان ضروري است.