محدوده خوشاب در حاشيه شرقي پهنه خرد قاره ايران مرکزي واقع گرديده است. با بررسي ساختارهاي مختلف از جمله گسل ها و چين ها، تغيير رژيم زمين ساختي اين زير پهنه از زمان همگرايي تا کواترنر مشخص گرديد. در اين مقاله با بررسي و تحليل گسل ها و چين ها تلاش گرديد به سوالاتي از قبيل نحوه همگرايي و غالب بودن فشارش به برش در زمان آغازين همگرايي، جواب داده شود. در اين منطقه واحدهاي افيوليتي به سن کرتاسه پاياني، واحدهاي آتشفشاني ائوسن تا اليگوسن و همچنين ته نشست هاي تراورتني برونزد يافته اند. وجود پوسته اقيانوسي به شدت برشي شده و راندگي اين واحد بر روي واحدهاي ائوسن، تشکيل چين هاي با ميل مضاعف و گسل هاي امتداد لغز متنوع در رسيدن به پاسخ مناسب نشانه هاي مطلوبي هستند.