بيت آغازين داستان «رستم و سهراب»، از ابيات بحث برانگيز شاهنامه فردوسي است. محققان درباره نوع خوانش دو کلمه قافيه و معني قافيه نخست، واژه کنج، نظرات گوناگوني ارائه داده اند. نگارنده در گفتار حاضر، ابتدا به نقل امهات اقوال شارحان اين بيت پرداخته؛ سپس با عنايت به برخي نکات ادبي و زبان شناختي کوشيده است تا ثابت کند «کنج» را مي توان هم به فتح و هم به ضم کاف خواند و معناي آن، احتمالا چين و شکن دامن کوه و بازه کوه است.