بررسي و تحليل «جسمانيت نفس» از ديدگاه صدرالمتالهين

تعبير «جسمانيت نفس» در آثار صدرالمتالهين بر اساس دو نظريه متفاوت از وي قابل تفسير است: نظريه اول، حدوث جسماني نفس است كه بر اساس آن، نفس در مراحل ابتدايي وجود خود امري منطبع و حال در ماده است و نظريه دوم، ذاتي بودن «اضافه نفسيت» است كه طبق آن، نفس داراي كون تعلقي بوده و در نتيجه از لحاظ وجودي وابسته به ماده است. ملاصدرا گاهي بر مبناي نظريه اول و گاهي بر مبناي نظريه دوم واژه هاي مادي و جسماني را بر نفس اطلاق مي كند. به نظر مي رسد بدون تبيين و تفكيك اين دو نظريه نمي توان به مفهوم روشني از اطلاقات واژه هاي ماديت و جسمانيت نفس در كلام ملاصدرا رسيد. افزون بر اين، با تفكيك اين دو نظريه مي توان به دو تفسير متفاوت از نظريه حدوث جسماني و بقاي روحاني نفس نيز دست يافت كه به نظر مي رسد هر دو مورد تاكيد ملاصدرا بوده است.