پژوهش حاضر به منظور تعيين وضعيت کيفيت زندگي مرتبط با سلامت دانش آموزان با توجه به تفاوت هاي موجود در وضعيت بهداشت رواني، اجتماعي - اقتصادي، جنس و سن انجام گرفت. 551 نفر از دانش آموزان مقطع راهنمايي و دبيرستان شهر يزد (275 دختر، 276 پسر) به روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي انتخاب شدند. شرکت کنندگان به پرسشنامه کيفيت زندگي مرتبط با سلامت کيداسکرين-52 (ريونز - سيبرر و ديگران، 2005)، پرسشنامه بررسي نقاط قوت و مشکلات (گودمن، 1997) و پرسشنامه ويژگي هاي اجتماعي - اقتصادي (گرمارودي و مرادي، 1389) پاسخ دادند. نتايج نشان دادند که 1) در مقياس هاي بهزيستي جسماني، بهزيستي رواني، ارتباط با والدين و زندگي خانوادگي، حمايت اجتماعي و همسالان و خودمختاري، پسران وضعيت بهتري نسبت به دختران دارند، 2) دانش آموزان مقطع راهنمايي در تمام ابعاد پرسشنامه کيداسکرين-52 به جز سه بعد حمايت اجتماعي و همسالان، پذيرش اجتماعي و مزاحمت و منابع مالي وضعيت بهتري نسبت به دانش آموزان دبيرستاني به دست آوردند، و 3) در مقياس هاي بهزيستي جسماني، ارتباط با والدين و زندگي خانوادگي، منابع مالي و بهزيستي رواني بين دانش آموزان داراي وضعيت اجتماعي - اقتصادي بالا و پايين تفاوت معنادار وجود دارد. نتايج آزمون تحليل واريانس يک متغيري در مورد مقايسه گروه هاي بهنجار، مرزي و نابهنجار نشان داد که گروه بهنجار وضعيت بهتري در مقياس هاي خلق و هيجان ، پذيرش اجتماعي و مزاحمت، بهزيستي رواني و ادراک خود نسبت به گروه نابهنجار دارد.