ارتباط ميان سوگيري توجه و خودكارآمدي عمومي با اضطراب اجتماعي در دانشجويان زن

هدف از انجام اين پژوهش بررسي ارتباط ميان سوگيري توجه و خودكارآمدي عمومي با اضطراب اجتماعي در دانشجويان زن دانشگاه آزاد اسلامي واحد اهواز مي باشد. نمونه تحقيق شامل 145 دانشجوي زن مي باشد كه به بطور تصادفي چندمرحله اي از بين دانشجويان زن انتخاب گرديدند. در اين پژوهش از 3 پرسشنامه شامل اضطراب اجتماعي FNE-SAD، كانون توجه FAQ و خودكارآمدي عمومي GSE-10 جهت جمع آوري داده ها استفاده گرديد. جهت تجزيه و تحليل داده ها از ضريب همبستگي ساده و رگرسيون چندگانه استفاده شد. نتايج تحقيق نشان داد كه سوگيري توجه (كانون توجه متمركز بر خود) رابطه مثبت معنادار، خودكارآمدي عمومي رابطه منفي معنادار با اضطراب اجتماعي دارند و سوگيري توجه (كانون توجه بيروني) با اضطراب اجتماعي رابطه معناداري ندارد. همچنين نتايج رگرسيون چندگانه نشان از رابطه معنادار چندگانه بين متغيرهاي پژوهش دارد و از ميان متغيرهاي پيش بين خودكارآمدي عمومي و سوگيري توجه (كانون توجه متمركز بر خود) به ترتيب پيش بيني كننده براي اضطراب اجتماعي مي باشند.