فرار جوانان از خانه پديده اي مي باشد که تمام جوامع را درگير کرده است. ولي در کليه اجتماعات و تمام زمانها وجود داشته و دارد. پديده فرار از منزل يک مشکل اجتماعي، خانوادگي و فردي است که سلامت خانواده و جامعه را تهديد مي کند. در کل تحقيقات نشان داده اند که؛ فقر مادي و فرهنگي، تاثير والدين، نداشتن بينش و ندانستن شيوه هاي تربيتي مناسب از يک سو و ويژگيهاي شخصيتي دختران فراري که برونگراتر و هيجان طلب تر از دختران عادي هستند از سوي ديگر موجبات گرفتاري آنان را در اين زمينه فراهم کرده است. در همين راستا طي پژوهش حاضر به بررسي ابعاد شخصيتي و ساختارهاي خانوادگي دختران فراري پرداخته و پيامدهاي جدايي از خانواده يا فقدان آن، بررسي و راهکارهايي براي پيشگيري ارائه شده است.