ارزيابي وضعيت فعلي بيابان زايي با استفاده از مدل اصلاح شده MICD (مطالعه موردي: دشت فخرآباد مهريز)

دشت فخرآباد مهريز به طور عمده تحت تاثير پديده بيابان زايي ناشي از فرسايش بادي است به گونه اي که وضعيت خاص فيزيوگرافي، دشت مذکور را به صورت يک کانال باد در آورده که با کاناليزه کردن بادهاي ناحيه اي منطقه را به کانون فرسايش بادي تبديل کرده است. اين مطالعه با هدف تعيين وضعيت فعلي بيابان زايي در دشت فخرآباد مهريز با تاکيد بر معيار فرسايش بادي در مدل اصلاح شده MICD انجام گرفته است. بر پايه اين مدل، ابتدا با تلفيق اطلاعات مربوط به نقشه هاي توپوگرافي، زمين شناسي، تصاوير ماهوارهETM⁺  و بازديدهاي صحرايي، نقشه واحدهاي کاري در منطقه به عنوان نقشه پايه تهيه گرديد. سپس با تکميل و اصلاح مدل، ارزيابي شاخص هاي فرسايش بادي و به دنبال آن جمع امتيازات و استفاده از جدول مربوط به آن نقشه وضعيت فعلي بيابان زايي تهيه گرديد. نتايج نشان داد که 32061.58 هکتار (81.4 درصد) از مساحت منطقه در کلاس شدت بيابان زايي متوسط، 1168.97 هکتار (2.94 درصد) در کلاس شدت بيابان زايي کم، 5962.40 هکتار (15.1 درصد) در کلاس شدت بيابان زايي زياد و 180.75 هکتار (0.46 درصد) در کلاس شديد قرار دارد.