سنجش ميزان مشارکت شهروندان در مديريت شهري بر اساس الگوي حکمراني خوب شهري - مطالعه موردي؛ شهر ياسوج

محيط شهري پيچيده، پويا، متنوع و به عنوان يک منبع توسعه مطرح است که مستلزم ظرفيت بالاي مديريتي است و حکمراني خوب شهري قابليت فراهم کردن آن را دارد. الگوي حکمروايي خوب شهري به عنوان فرايند مشارکتي توسعه تعريف مي شود که به موجب آن همه ذينفعان شامل حکومت، سازمان هاي غيردولتي و جامعه مدني وسايلي را براي حل مشکلات شهري فراهم مي کنند. در اين الگو مسووليت اجرايي مستقيم مديريت شهري کمتر شده و امکان بيشتري براي برنامه ريزي و کنترل از پايين به بالا توسط سازمان هاي غيردولتي و نهادهاي مردمي فراهم شده است. اين مقاله با هدف سنجش ميزان مشارکت شهروندان در مديريت شهري ياسوج بر اساس الگوي حکمراني خوب شهري تدوين شده است و به بررسي معناداري رابطه بين معيارهاي حکمراني شهري (شفافيت و پاسخگويي، عدالت اجتماعي، آگاهي شهروندي، اعتماد اجتماعي و کارآيي و اثربخشي) به عنوان متغيرهاي مستقل با متغير وابسته مشارکت شهروندان در مديريت شهري پرداخته است. نوع تحقيق کاربردي و روش مطالعه توصيفي - همبستگي مي باشد. روش جمع آوري اطلاعات، پيمايشي از طريق پرسشنامه بود و تجريه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS صورت گرفت. حجم نمونه تحقيق با استفاده از فرمول کوکران 320 نفر محاسبه گرديد. نتايج تحقيق نشان داد که از بعد ذهني تمايل شهروندان به مشارکت در مديريت شهري بالاست و بستر بسيار مناسبي براي مشارکت در شهر مورد مطالعه وجود دارد. اما در بعد عيني مشارکت شهروندان از سطح حداقلي پيروي مي کند. بر اساس نتايج آزمون همبستگي پيرسون، بين معيارهاي حکمراني با متغير وابسته، مشارکت شهروندان در مديريت شهري با اطمينان %99 ارتباط معني داري وجود دارد. همچنين نتايج آزمون مشخص کرد که بين معيارهاي حکمراني ارتباط متقابل و تنگاتنگي وجود دارد.