تاثير ماساژ درماني بر تهوع بيماران تحت شيمي درماني مبتلا به سرطان پستان

مقدمه و هدف: سرطان پستان مهم ترين عامل نگران کننده سلامتي در زنان مي باشد. شيمي درماني، يکي از درمان هاي اصلي سرطان مي باشد. تهوع و استفراغ ناراحت کننده ترين و ترسناک ترين عوارض شيمي درماني است. از آنجايي که اضطراب، علامت تهوع و استفراغ را تشديد مي کند، هر عاملي که باعث پيشرفت آرام سازي شود، مي تواند اثر مفيدي روي اين عوامل داشته باشد. ماساژ يکي از روش هاي آرامسازي است. در اين راستا هدف از اين مطالعه تعيين تاثير ماساژ درماني بر تهوع بيماران تحت شيمي درماني مبتلا به سرطان پستان مي باشد.
مواد و روش ها: اين مطالعه، پژوهشي از نوع نيمه تجربي مي باشد. تعداد 34 نفر بيمار مبتلا به سرطان پستان تحت شيمي درماني با رژيم TAC (تاکسوتر، آدريامايسين، سيکلوفسفاميد) که همگي از وجود تهوع در دوره هاي قبل شاکي بودند، وارد مطالعه شدند و به طور تصادفي به دو گروه تقسيم شدند. در روز اول فقط پرسشنامه ها جهت به دست آمدن اطلاعات پايه تکميل شدند. گروه کنترل، فقط مراقبت هاي معمول و گروه مداخله علاوه بر آن، سه جلسه ماساژ پشت از نوع استروک ونيدينگ را دريافت کردند. 24 ساعت پس از هر ماساژ معيار تهوع آنالوگ ديداري تکميل گرديد. داده هاي جمع آوري شده با استفاده از آزمون هاي آماري مجذور کاي و تي مستقل و نرم افزار SPSS تجزيه و تحليل گرديد.
يافته ها: نتاج نشان داد که ميانگين نمرات تهوع در گروه کنترل از 2.97 در روز اول به 3.26 افزايش و در گروه مداخله از 3.44 به 1.52 کاهش يافت، اما در مجموع در روزهاي اول، دوم، سوم و چهارم بين دو گروه اختلاف آماري معني داري مشاهده نگرديد.
نتيجه گيري: ماساژ باعث کاهش تهوع شده است، اما اين کاهش در حد معني دار نبوده است که علت اين امر مي تواند پايين بودن ميزان تهوع پايه باشد، بنابراين انجام مطالعات بيشتردر اين زمينه توصيه مي گردد.