بررسي اثرات افزودني هاي باکتريايي همگن توليد کننده اسيد لاکتيک بر خصوصيات تخميري و ارزش تغذيه اي سيلاژ ذرت با ماده خشک پايين

هدف از تحقيق حاضر بررسي اثرات افزودني هاي باکتريايي همگن توليد کننده اسيد لاکتيک بر خصوصيات تخميري و ارزش تغذيه اي سيلاژ ذرت با ماده خشک پايين در سيلوهاي آزمايشگاهي بود. علوفه ذرت در مرحله شيري (حاوي 22.8% ماده خشک) برداشت و به قطعات 2.5 سانتي متري خرد و در 18 سيلوي آزمايشگاهي (3.8 ليتري) براي هر تيمار، سيلو شد. تيمارها شامل 1) کنترل (بدون افزودني باکتريايي)، 2) تيمار حاوي افزودني باکتريايي اکوسايل (شامل لاکتوباسيلوس پلانتاروم) و 3) تيمار حاوي افزودني باکتريايي بيوتال (شامل لاکتوباسيلوس پلانتاروم، پديوکوکوس پنتازئوس و پروپيوني باکتر فرودنرچي) بودند. در روزهاي 3، 6، 12، 16، 21 و 90 پس از سيلو شدن، سه سيلو براي هر تيمار باز و نمونه برداري انجام شد. هيچ يک از افزودني هاي باکتريايي خصوصيات تخميري سيلاژ ذرت با ماده خشک پايين را در مقايسه با تيمار شاهد بهبود ندادند. ديواره سلولي، ديواره سلولي منهاي همي سلولز، پروتئين خام و کربوهيدرات هاي محلول در آب تحت تاثير افزودني هاي باکتريايي قرار نگرفت (P>0.05). تيمار شاهد حاوي مقدار بيشتري اسيد استيک و مقدار کمتري اتانول نسبت به تيمارهاي ديگر بود. سيلاژهاي تلقيح شده با بيوتال حاوي بيشترين مقدار نيتروژن آمونياکي بودند (P<0.05). تجزيه پذيري آزمايشگاهي ماده خشک سيلاژهاي شاهد بيشتر از سيلاژهاي ديگر بود (P<0.05). به طور کلي، نتايج نشان داد که باکتري هاي همگن توليد کننده اسيد لاکتيک استفاده شده در اين تحقيق، خصوصيات تخميري و ارزش غذايي سيلاژ ذرت حاوي ماده خشک پايين را بهبود ندادند.