تاثير اتيل استر اسيدهاي چرب موجود در سوخت بيوديزل بر عملکرد موتور ديزل

منواسترهاي اسيد چرب موجود در سوخت بيوديزل (پالميتيک، استئاريک، اولئيک، لينولئيک و لينولنيک) خواص ترموفيزيکي سوخت را تحت تاثير قرار مي دهند که آن هم مستقيما بر فرايند احتراق و عملکرد موتور تاثير مي گذارد. هدف از اين تحقيق بررسي تاثير هر يک از منواسترهاي اسيد چرب موجود در سوخت بيوديزل بر توان ترمزي موتور ديزل است. سوخت بيوديزل مورد استفاده اتيل استر اسيدهاي چرب حاصل از روغن آفتاب گردان، سويا، ذرت، کلزا و روغن پسماند و مخلوط هاي آنها با يکديگر است. سوخت هاي بيوديزل در شرايط بار کامل و دور بيشينه توان(2000rpm)  بر روي موتور ديزل MT4-244 مورد آزمون قرار گرفتند. سپس، توان ترمزي موتور به صورت مدل رگرسيون غيرخطي چندگانه برحسب تابعي از درصد منواسترهاي اسيد چرب مدل سازي شد. نتايج مدل سازي نشان داد که اسيدهاي چرب اشباع با زنجيره هيدروکربني کوتاه، يعني استئارات (C16=0) و پالميتات (C18=0) با ضرايب تاثير +4.2526 و +0.977، تاثير بيشتري بر توليد توان موتور دارند و اسيدهاي چرب غيراشباع با زنجيره هيدروکربني بلند، يعني اولئات (C18=1)، لينولئات (C18=2) و لينولنات (C18=3) با ضرايب تاثير +0.684، +0.375 و -0.558، تاثير کمتري بر توليد توان موتور دارند. همچنين، نتايج نشان داد که با افزايش مقدار اشباع نشدگي اسيدهاي چرب موجود در سوخت بيوديزل توليد توان موتور کاهش مي يابد، به نحوي که وجود اتيل استر لينولنات (C18=3)، که داراي سه پيوند غيراشباع کربن - کربن است، تاثير منفي (-0.558) بر توليد توان دارد. لذا توليد سوخت بيوديزل از روغن هايي که داراي اسيدهاي چرب اشباع بيشتر و اسيدهاي چرب غيراشباع کمتري هستند، مي تواند موجب افزايش توليد توان موتور شود.