ديدگاه دانشجويان پرستاري درباره روش تدريس مبتني بر مورد و مقايسه آن با روش سخنراني

زمينه و هدف: يکي از راه هاي بهبود آموزش پرستاري، استفاده از الگوهاي نوين تدريس مي باشد. يکي از اين روش هاي دانشجو محور که اخيرا مطرح شده، تدريس مبتني بر مورد مي باشد. لذا اين پژوهش با هدف بررسي ديدگاه دانشجويان پرستاري دانشکده پرستاري و مامايي زنجان درباره روش تدريس مبتني بر مورد و مقايسه آن با روش سخنراني مقايسه روش تدريس مبتني بر مورد با روش سخنراني در سال 1390 انجام شده است.
روش: اين پژوهش يك مطالعه نيمه تجربي است که در آن، 30 نفر از دانشجويان ترم 6 پرستاري که در حال گذراندن واحد پرستاري مراقبت هاي ويژه بودند انتخاب شدند، مطالب جلسه به دو بخش تقسيم شد بخش اول بر اساس الگوي تدريس مبتني بر مورد و بخش دوم از طريق سخنراني ارائه شد. و هر يک از بخش ها 45 دقيقه طول کشيد. در پايان جلسه از دانشجويان خواسته شد تا اين دو روش را مقايسه کرده و پرسشنامه مطالعه را تکميل نمايند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS تجزيه و تحليل شد.
يافته ها: بر اساس نتايج مطالعه، بيشترين نسبت نمونه ها (66.7 درصد از دانشجويان) کاملا موافق بودند که روش تدريس مبتني بر مورد در مقايسه با سخنراني باعث افزايش درک مطلب دانشجويان مي شود. همچنين، نتايج مطالعه نشان داد که اکثريت دانشجويان از اين روش جديد رضايت خيلي بالايي داشتند بطوري که در مقياس 0 تا 10 امتيازي، ميانگين رضايت آنها 1.8±8.38 بود. اما تفاوت معني داري بين دوجنس يافت نشد (0.05<p).
نتيجه گيري: بر اساس نتايج نتيجه مي گيريم که روش تدريس مبتني بر مورد در مقايسه با سخنراني کارايي بيشتري دارد و از آنجا که اين روش بسيار آسان بوده و به سهولت قابل اجراست بنابراين مربيان پرستاري مي توانند از اين روش براي ارتقا يادگيري دانشجويان استفاده نمايند.