زمينه و هدف: حدود 5 ميليون نفر در ايالات متحده مبتلا به نارسایي احتقاني قلب مي باشند و هر ساله بيش از 1.5 ميليون مورد جديد تشخيص داده مي شود. بستري مجدد در بيماران مبتلا به اين بيماري حدود 50-10 درصد طي 6-3 ماه بعد از ترخيص است. پژوهش حاضر با هدف تعيين عوامل مرتبط با بستري مجدد بيماران مبتلا به نارسایي احتقاني قلب (کلاس 2 و 3) در بخش داخلي قلب بيمارستان هاي وابسته به دانشگاه علوم پزشکي شهيد بهشتي در سال 1387 انجام گرفت.
مواد و روش ها: در اين پژوهش توصيفي-همبستگي، نمونه ها 110 نفر از زنان و مردان مبتلا به نارسایي احتقاني قلبي کلاس 2 و 3 بر اساس طبقه بانجمن قلب نيويورک بودند. نمونه ها به روش نمونه گيري سهميه اي انتخاب شدند و بر اساس سابقه بستري طي 6 ماه گذشته در دو گروه قرار گرفتند. اطلاعات، با استفاده از پرسشنامه از خود بيمار و رجوع به پرونده جمع آوري شد. جهت تعيين اعتبار ابزار گردآوري اطلاعات از روش اعتبار محتوي و نظر خواهي از 10 متخصص پرستاري، 5 نفر از افراد جامعه و دو نفر متخصص داخلي قلب و استفاده شد. جهت تعيين پايايي ابزار از روش آزمون مجدد (Test retest) استفاده شد و پايايي ابزار با ضريب همبستگي بالاتر از 0.86 مورد تایيد قرار گرفت. داده ها با استفاده از آزمون هاي آماري اس پس اس اس 15 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.
يافته ها: نتايج نشان داد 61.8 درصد نمونه هاي پژوهش طي 6 ماه گذشته بستري مجدد داشتند. بعلاوه، دو عامل فردي (سن و سطح تحصيلات) و دو عامل بيماري (کلاس بيماري و داشتن بيماري هاي همراه) بر ميزان بستري مجدد بيماران مبتلا به نارسایي احتقاني قلب تاثيرگذار بود. بنابراين، سن، کلاس بيماري بالاتر و داشتن بيماري هاي همراه رابطه مستقيم و سطح تحصيلات رابطه غير مستقيم با ميزان بستري مجدد اين بيماران داشت.
نتيجه گيري: در اين مطالعه، ميزان با لاي بستري مجدد بيماران مبتلا به نارسایي احتقاني قلبي بدست آمد. بنابراين، توجه به عوامل مرتبط ضروري است.