در اين مقاله نسبت بهينه پوشش ريسک حداقل کننده واريانس براي قراردادهاي آتي سکه بهار آزادي مورد معامله در بورس کالاي ايران با استفاده از رهيافت هاي مختلف اقتصادسنجي مورد برآورد و مقايسه قرار گرفته است. نتايج حاکي از آن است که در نظر گرفتن سررسيدهاي متفاوت به عنوان قيمت هاي آتي، مقدار نسبت بهينه پوشش ريسک را به صورت کلي تغيير مي دهد، به طوري که اگر نخستين سررسيد به عنوان قيمت قرارداد آتي منظور شود نسبت بهينه پوشش ريسک بيشتر از حالتي است که دومين سررسيد به عنوان قيمت آتي لحاظ گردد. همچنين، نتايج حاکي از آن است که نسبت هاي بهينه پوشش ريسک روش هاي مختلف نسبت به استراتژي پوشش ريسک ساده (نسبت پوشش ريسک برابر يک) برتري دارند. در نهايت، نسبت هاي بهينه پوشش ريسک متغير طي زمان که با استفاده از حالت هاي مختلف روش GARCH تخمين زده شده اند در مقايسه با نسبت هاي بهينه پوشش ريسک ثابت لزوما توانايي بيشتري در کاهش ريسک ندارند.