شکاف دستمزد در استان ‎هاي ايران: کاربردي از جغرافياي جديد اقتصادي

هدف مقاله حاضر، بررسي عوامل موثر بر شکاف دستمزد صنعتي صنايع بيش از 10 نفر کارکن ميان استان هاي ايران در قالب مدل جغرافياي جديد اقتصادي مي باشد. براي اين منظور، با استفاده از روش داده هاي تابلويي و با بکارگيري 2175 مشاهده (435 شکاف ميان استاني طي دوره زماني 1386-1382) ساختار فضايي دستمزد ايران مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج به دست آمده از اين پژوهش بيانگر اين موضوع مهم است که جغرافياي جديد اقتصادي فراهم کننده توضيح مناسبي براي ساختار فضايي دستمزد در استان هاي ايران مي باشد. با توجه به اينکه اندازه بازار و معکوس فاصله وزني اثر مثبت و قيمت کالاهاي مسکن اثر منفي بر ساختار دستمزد دارد، از اين رو ساختار دستمزد بيش از آنکه متاثر از ويژگي هاي نيروي کار يا بهره وري باشد تحت تاثير شرايط حاکم بر بازارکار مي باشد. با عنايب به نتايج اين پژوهش مي بايست توجه روزافزوني در برنامه هاي توسعه اقتصادي به منافع ناشي از تراکم و اثرگذاري آن بر دستمزد شود. همچنين، شناخت استان هاي داراي دستمزد نابرابرتر و متغبرهاي اثرگذار بر اين نابرابري اعمال سياست هاي اقتصادي خردمندانه در راستاي متعادل نمودن توزيع درآمد ضروري است.