معادلات آلومتريک زي توده و اندوخته کربن بذر بلوط ايراني ( Quercus brantti) و تعيين عناصر غذايي آن در جنگل هاي لردگان استان چهارمحال و بختياري

ترسيب کربن به عنوان يکي از مهم ترين مزاياي درختان در اکوسيستم هاي جنگلي بوده که در اندام هاي مختلف آنها ازجمله بذر انجام مي شود. اختصاص کربن در اندام هاي مختلف به عنوان يک فرايند کليدي در چرخه کربن محسوب مي شود. مقدار کربن موجود در هر اندام، زمان باقي ماندن کربن در اکوسيستم و چرخه کربن آن را تعيين مي کند. بذر بلوط ايراني ( Quercus brantti) در جنگل هاي زاگرس از جنبه هاي مختلفي حائز اهميت است. علاوه بر ارزش هاي تغذيه اي، دارويي و اکولوژيک، زي توده و مقدار اندوخته کربن اين بخش از درخت از اهميت ويژه اي برخوردار است. در اين تحقيق که در جنگل هاي استان چهارمحال و بختياري انجام شد، تعداد 35 پايه بلوط ايراني در دو شکل تک پايه و جست گروه به صورت تصادفي انتخاب و آماربرداري از صفات کمي کليه پايه ها انجام شد. سپس بذر تمامي پايه ها به صورت جداگانه برداشت شده و وزن تر آنها در عرصه اندازه گيري شد. وزن خشک نمونه ها، مقدار کربن و ساير عناصر غذايي موجود در بذر نيز در آزمايشگاه مورد اندازه گيري قرار گرفت. نتايج اين تحقيق نشان داد که زي توده بذر در درختان تک پايه به طور متوسط 6 برابر جست گروه ها است. همچنين مقدار کربن بذر حدود 40 درصد وزن خشک آن است. نتايج بررسي مدل هاي رگرسيوني نشان داد که در درختان تک پايه از بين متغيرهاي مستقل، قطر متوسط تاج معادلاتي با شاخص هاي مدل سازي بهتري توليد کرد، در حالي که در جست گروه ها بهترين مدل رگرسيوني بدست آمده، مدل رگرسيوني تواني بر مبناي ارتفاع کل جست گروه است. بسياري از مدل هاي بدست آمده از ضريب تبيين بالايي برخوردار بودند که حکايت از امکان استقرار معادلات آلومتريک مناسب براي زي توده و اندوخته کربن بذر بلوط ايراني داشت.