تخصيص بهينه منابع آب مخازن چاه نيمه با استفاده از مدل هاي نظريه بازي ها

مدل تخصيص مشاركتي آب به عنوان يك مدل جامع براي تخصيص كارا و منصفانه آب در يك حوزه رودخانه طراحي شده است. اين مدل شامل دو مرحله مي باشد: مرحله اول، تخصيص اوليه آب، كه با استفاده از مدل لكسيكوگرافيكي حداقل- حداكثر نسبت كمبود آب، آب بين مصرف كنندگان تخصيص داده مي شود و مرحله دوم، تخصيص مجدد آب و منافع خالص جهت رسيدن به يك تخصيص كارا و بهينه از طريق انتقال آب كه شامل سه زير مدل برنامه ريزي آب آبياري، مدل هيدرولوژيكي اقتصادي حوزه رودخانه و تئوري بازي مشاركتي مي باشد. اين بررسي به منظور تخصيص بهينه منابع آب مخازن چاه نيمه با از استفاده مدل هاي نظريه بازي ها در يك دوره 12 ماهه در سال 1384 انجام شد. نتايج حاصل از تخمين مدل لكسيكوگرافيكي حداقل- حداكثر نسبت كمبود آب نشان داد، نسبت رضايتمندي براي آب شرب از 0.89 تا 1 متغير بوده كه براي بخش كشاورزي بين 1 تا 0.49 و براي آب تخصيصي به مخازن اين نسبت براي همه ماهها كمتر از يك بدست آمد. نتايج حاصل از مدل هيدرولوژيكي اقتصادي حوزه رودخانه نشان دادند كه سود و مقدار آب تخصيصي در كل دوره مورد بررسي براي آب شرب در حالت تخصيص بهينه نسبت به تخصيص اوليه افزايش و براي بخش كشاورزي كاهش يافته است. در جريان تخصيص مجدد سود بر مبناي مفهوم ارزش شاپلي بيشترين سود متعلق به آب شرب زاهدان بود كه داراي بيشترين دريافتهاي جانبي از ديگر شركا و منافع افزوده در كل دوره مي باشد. كمترين سود نيز متعلق به بخش كشاورزي بوده است.