نقش فرسودگي شغلي، عوامل اجتماعي-اقتصادي و شرايط محيط کار در بهزيستي روان شناختي پرستاران

زمينه و هدف: بهزيستي روان شناختي پرستاران مولفه اي مهم در سلامت حرفه اي آنان است و براي مراقبت موثر از بيماران ضروري است. تحقيق حاضر با هدف تعيين نقش فرسودگي شغلي، عوامل اجتماعي-اقتصادي و شرايط محيط کار در پيش بيني بهزيستي روان شناختي پرستاران انجام شد.
روش تحقيق: در اين مطالعه توصيفي-مقطعي، تعداد 345 نفر از پرستاران بيمارستان هاي دانشگاه علوم پزشکي اصفهان، طي ارديبهشت ماه تا شهريورماه 1390 به شيوه نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند و مقياس بهزيستي شخصي، پرسشنامه خرده مقياس هاي باليني فرسودگي، مقياس محيط کار از شاخص کار پرستار و پرسشنامه عوامل اجتماعي- اقتصادي و شغلي را تکميل کردند. ميزان روابط بين متغيرها با استفاده از همبستگي و عوامل تبيين کننده بهزيستي روان شناختي پرستاران با تحليل رگرسيون چندگانه به روش گام به گام مورد سنجش قرار گرفتند.
يافته ها: بين تمايل زياد به کار، شرايط محيط کار، سن، ساعات کار طي هفته و درآمد با بهزيستي روان شناختي همبستگي مثبت معني دار و بين عدم چالش شغلي، تحليل رفتگي در شغل، و نوع استخدام با بهزيستي روان شناختي همبستگي منفي معني داري وجود داشت (P<0.001). تحليل رفتگي در شغل، شرايط محيط کار، درآمد، تمايل زياد به کار و ساعات کار در هفته به طور معني داري تغييرات مربوط به بهزيستي روان شناختي پرستاران را پيش بيني کردند (P<0.001).
نتيجه گيري: فرسودگي و تحليل رفتگي در شغل، شرايط نامساعد محيط کار و ساعات کار طولاني طي هفته، تمايل زياد به کار، و درآمد پايين بهزيستي روان شناختي پرستاران را کاهش مي دهد اين نتايج بر اهميت مداخله موثر در سندرم فرسودگي و شرايط نامطلوب شغلي به منظور ارتقاي بهزيستي روان شناختي پرستاران تاکيد دارد.