بازشناسي رفتار پيامبر اسلام (ص) با جريان ارتداد و تغيير عقيده

جريان «تجديد نظر طلبي» حادثه اي است که در عرصه مذاهب و مکاتب سياسي - فکري، به وفور اتفاق افتاده است. انشعاب «چين کمونيست» از اردوي کمونيسم، شاهد زنده اي بر اين پديده است. در قلمرو اسلام و ديگر مذاهب نيز، گهگاهي، چنين مساله اي رخ داده است. در تاريخ صدر اسلام و حيات رسول اکرم، با چنين جرياني با دو چهره متفاوت برخورد مي کنيم: در قضايائي، فردي و احيانا افرادي، از فضاي اسلامي سرباز زده و از فرهنگ اسلامي بيرون رفته اند و احيانا حرکتهاي ناشايست و غير مقبول انجام داده اند.
و در مواردي نيز، با ظهور «جريانهاي ارتداد» مهمي برخورد مي کنيم که دست به آشوب زده و هرج و مرج اجتماعي را سبب شده اند. همانند ظهور پيامبران دروغين: اسود عنسي، مسيلمه کذاب و يا امتناع مرتدان از پرداخت زکات به دولت خليفه اول. آيا داوري حضرت رسول و قرآن کريم در مورد ارتداد و «غائله دگر انديشان» چه بوده است؟ مساله اي است که از نظر تاريخي - فقهي - اجتماعي قابل بحث و بررسي است. اين مقاله به اجمال به اين سوال پاسخ مي دهد.