به منظور بررسي تغييرات پوشش گياهي و فازهاي رطوبتي در اواخر پلئيستوسن و اوايل هولوسن در شمال غربي ايران، يک مغزه رسوبي به طول هشت متر از کف درياچه نئور در استان اردبيل برداشت و روي سه متر پاييني مغزه، بررسي پالينولوژيک (گرده شناسي) انجام شد. بر اساس نمودار گرده نئور، دو دوره دير يخبندان (زون A1 و (A2 و هولوسن پيشين (زون هاي B1،B2 (B3 ودر بازه زماني 12800 تا 7800 سال گذشته قابل شناسايي است. به نظر مي رسد که در اواخر آخرين دوره يخ بندان و با شروع دوره سرد يانگردرياس (زون(A2 ، درختان، به دليل پايين بودن دما و رطوبت، از پوشش گياهي منطقه نئور حذف شدند. شاخص هاي گرده اي (نسبت فراواني گرده هاي خانواده گندميان به درمنه، نسبت فراواني گرده هاي درختي به علفي ، و نسبت فراواني گرده هاي خانواده درمنه به اسفناجيان) نشان مي دهد که به احتمال دو فاز مرطوب در حدود 9600 و 8200 سال پيش و هم چنين يک فاز خشکي در حدود 9400 سال پيش در هولوسن پيشين رخ داده است.