ارائه الگويي جهت محاسبه هزينه اجتماعي نهايي کوتاه مدت توليد برق در نيروگاه هاي حرارتي (مطالعه موردي نيروگاه هاي شهيد محمد منتظري و اسلام آباد اصفهان)

انتشار آلاينده ها در نيروگاه هاي با سوخت فسيلي، هزينه هاي محيط زيستي بالايي را به افراد جامعه تحميل مي کند. اين هزينه ها، به صورت سنتي در محاسبه هزينه توليد وارد نمي شوند. هدف اين تحقيق، محاسبه هزينه خصوصي و هزينه اجتماعي نهايي توليد برق در منطقه اصفهان براي يک روز مشخص از ديماه سال 1388 است. به اين منظور، از يک مدل برنامه ريزي غيرخطي با محدوديت هاي خطي استفاده شده است. تابع هدف که همان هزينه هاي اجتماعي است، برابر با مجموع هزينه هاي متغير و هزينه هاي خارجي نيروگاه هاي منطقه در نظر گرفته شده است. اين تابع، با توجه به دو قيد محدوديت عرضه نيروگاه ها و مقدار تقاضاي منطقه در هر يک از ساعت هاي شبانه روز، بهينه شده است. نتايج حاصل از حداقل کردن تابع هدف، نشان دهنده تفاوت قابل توجهي بين هزينه اجتماعي نهايي و هزينه خصوصي نهايي است. اين تفاوت که به عنوان هزينه خارجي نهايي شناخته مي شود، در ساعات پرباري، افزايش آشکاري نسبت به ساعات کم باري مصرف برق داشته است. بنابراين، با لحاظ هزينه هاي اجتماعي، فناوري هاي توليد برق از انرژي هاي تجديدپذير در مقايسه با نيروگاههاي با سوخت فسيلي مانند مازوت، رقابت پذير خواهند شد.