اسطوره اي شدن زمان در چند داستان کوتاه شهريار مندني پور

رمان و داستان مدرن نقش شگرفي در بازخواني روايت هاي اسطوره اي و بازپردازي آن ها در ادبيات روايي امروزي ايفا مي کند. يکي از دلايل مهم توجه ويژه و کاملا متفاوت اين گونه داستان ها و رمان ها به بن مايه هاي اسطوره اي ضرورتي است که نويسندگان معاصر بنا بر دگرگوني اوضاع اجتماعي و دگرگوني هاي اساسي انديشه و نگرش انسان احساس کرده اند: بي انسجامي جهان آشفته معاصر که همه گفتمان هايش سرشار از تناقض، بي انسجامي و قاعده گريزي است، انسان امروزي را شيفته روايت هاي نامنسجم، غيرخطي گسسته نما و سرشار از بي نظمي هاي زماني که پيشينه اي غني در روايت هاي اسطوره اي دارد کرده است. شهريار مندني پور يکي از نويسندگان برجسته ادبيات معاصر فارسي است که مي توان آثارش را از حيث ساختار و پردازش برخي از عناصر داستان به ويژه عنصر زمان به روايت هاي اسطوره اي همانند دانست. اين پژوهش نشان مي دهد که زمان در برخي از داستان هاي کوتاه او، همانند زمان در روايات اسطوره اي 1. کيفي و ذهني است نه عيني و کمي؛ 2. اعتبار خود را از رويداد يا حادثه روايت شده مي گيرد؛ 3. دوراني و چرخه اي است نه خطي و مستقيم. البته اثبات اين همانندي ها لزوما به معناي تاثيرپذيري آگاهانه مندني پور از روايات اسطوره اي نيست.