بررسي عوامل موثر بر رشد مسير شغلي دانش آموزان سوم راهنمايي تا پيش دانشگاهي شهر اصفهان

هدف از اين پژوهش تعيين عوامل موثر بر رشد مسير شغلي دانش آموزان بود. جامعه آماري اين پژوهش دانش آموزان سوم راهنمايي تا پيش دانشگاهي شهر اصفهان در سال تحصيلي 89-1388 بودند. از اين جامعه، نمونه اي با حجم 721 نفر (دختر و پسر) به روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي انتخاب شد. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه هاي پنج عامل شخصيت نئو، رشد مسير شغلي، باور به مهارت ها، حمايت والدين، بي تصميمي مسير شغلي، خودکارآمدي تصميم گيري و عزت نفس استفاده شد. روش هاي آماري مورد استفاده شامل آمار توصيفي و تحليل استنباطي به روش مدل سازي معادله ساختاري بود. نتايج حاصل از مدل معادله ساختاري نشان داد خودکارآمدي تصميم گيري، حمايت خانواده، رغبت هنري و بي تصميمي بر رشد مسير شغلي دانش آموزان تاثير معنادار دارند. به طوري که بي تصميمي به کاهش و خودکارآمدي تصميم گيري، حمايت خانواده و رغبت هنري بر افزايش رشد مسير شغلي تاثير مي گذارد. تاثير خودکارآمدي تصميم گيري از ساير عوامل بيشتر است و بعد از آن حمايت خانواده بيشترين تاثير را دارد. يافته ديگر پژوهش حاکي از تاثير مثبت و معنادار خودکارآمدي بر اساس 6 موضوع هالند بر رغبت ها مي باشد. در زمينه تاثير شخصيت بر بي تصميمي يافته هاي پژوهش نشان داد، روان رنجوري تاثير مثبت و وجدان گرايي و تجربه گرايي تاثير منفي بر بي تصميمي دارند. با توجه به اجراي پژوهش در جامعه دانش آموزي شهر اصفهان نتايج پژوهش محدود به اين جامعه است و در تعميم نتايج بايد احتياط کرد.