شبيه سازي رواناب خروجي در حوزه هاي آب خيز بدون آمار با استفاده از مدل بارش - رواناب AWBM (مطالعه موردي: استان سيستان و بلوچستان)

مدل هاي هيدرولوژيکي يکي از روش هاي برآورد رواناب به دست آمده از بارندگي مي باشند. اين مدل ها با شبيه سازي فرآيند رواناب - بارش، رواناب به دست آمده از بارندگي را در حوزه هاي آب خيزي بدون ايستگاه اندازه گيري با حداقل زمان ممکن و کمترين هزينه برآورد مي کنند. مدل AWBM که در سال 1993 توسط بوتون تکميل شد يکي از انواع مدل هاي بارش - رواناب است که مي تواند رواناب را با استفاده از داده هاي بارش روزانه يا يک ساعته محاسبه نمايد. کاربرد نتايج روزانه به دست آمده از اجراي اين مدل در مطالعات مديريت و استحصال آب و نيز نتايج يک ساعته مدل سازي براي محاسبه هاي مربوط به برنامه ريزي و مديريت سيلاب مي باشد. در اين پژوهش براي ارزيابي مدل، 6 زيرحوزه بلوچستان جنوبي واقع در استان سيستان و بلوچستان مورد استفاده قرار گرفته است. بارش روزانه به کمک روش TPSS به صورت منطقه اي در آمده و دبي هاي روزانه هم به دبي هاي ويژه تبديل مي گردد. در نهايت به کمک مدل و با بهينه سازي پارامترهاي مدل ميزان دقت و کارايي مدل در برآورد رواناب محاسبه اي و مقايسه آن با رواناب مشاهده اي به وسيله ضرايب کارآيي و تعيين مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج محاسبه شده توسط مدل در همه زيرحوزه ها نشان مي دهد که مدل مي تواند شبيه سازي قابل قبولي در حوزه هاي مورد مطالعه داشته و با اطلاعات قابل دسترس، عکس العمل حوزه هاي بدون آمار (يا داراي آمار کوتاه مدت) را در مقابل بارش دريافتي شبيه سازي نموده و از قابليت خوبي در پژوهش ها و مدل سازي بارش - رواناب در مناطق خشک و نيمه خشک برخوردار باشد.