ارزيابي تعادل تغذيه اي با روش دريس در باغ هاي هلوي استان گلستان

هنگامي که خاک مقدار کافي از عناصر ضروري براي رشد گياه را تامين نمي کند، ضروري است مقدار مورد نياز به آن عرضه شود. اين امر مستلزم يافتن روش اندازه گيري مناسب است که ميزان کمبود عناصر غذايي را مشخص سازد. با توجه به مشکلات روش هاي حد بحراني و حد کفايت غلظت عناصر غذايي، تغييرات اين حدود در ارقام گياهي و شرايط اقليمي متفاوت و وابستگي نتايج به زمان نمونه برداري، روش تلفيقي تشخيص و توصيه (DRIS) روش کارآتري مي باشد. به اين منظور آزمايشي به مدت 2 سال (89-1388) در 61 باغ هلوي استان گلستان به اجرا در آمد. بر اساس روش دريس باغ ها به دو جامعه عملکرد کم و زياد (بر مبناي 30 کيلوگرم عملکرد به ازاي هر درخت) تفکيک شدند. سپس، همه فرم هاي بيان، واريانس آنها در دو جامعه و نسبت واريانس هاي جامعه عملکرد کم به زياد (S_B/S_A) تعيين گرديد. حدود کفايت عناصر غذايي در برگ به روش دريس از گروه باغ هاي با عملکرد زياد و با در نظر گرفتن نسبت واريانس گروه با عملکرد کم به زياد، براي نيتروژن، فسفر، پتاسيم، کلسيم و منيزيم به ترتيب 2.46، 0.24، 2.29، 2.03 و 0.56 درصد و براي عناصر آهن، منگنز، مس و روي به ترتيب 132.7، 32.5، 14.5 و 42.9 ميلي گرم بر کيلوگرم به دست آمد. سپس با استفاده از فرمول هاي کاليبراسيون دريس، شاخص هاي دريس براي 9 عنصر غذايي در باغ هاي با عملکرد کم تعيين و شاخص تعادل غذايي (NBI) براي هر کدام از اين باغ ها محاسبه شد. نتايج نشان داد که ترتيب نياز به عناصر غذايي مختلف به طور ميانگين براي باغ هاي با عملکرد کم به شرحCa>P>Mg=Mn>K>Fe>Cu=Zn>N  بود.