به منظور بررسي تاثير هم زمان بقاياي گياهي يونجه (صفر، 2.5 و 5 درصد وزني) همراه و بدون کاربرد گچ و سولفات آلومينيوم بر برخي از ويژگي هاي شيميايي يک خاک سديمي، آزمايش گلخانه اي با 9 تيمار و 3 تکرار در قالب طرح کاملا تصادفي به اجرا درآمد. نمونه هاي خاک پس از اعمال تيمارها براي 4 ماه در رطوبت ظرفيت مزرعه خوابانيده شدند. نتايج نشان داد پس از 2 و 4 ماه، تيمارهاي سولفات آلومينيوم و گچ هم زمان با 5 درصد بقاياي يونجه به ترتيب باعث افزايش معني دار هدايت الکتريکي در خاک شده و تيمار 2.5 درصد بقاياي يونجه کمترين تاثير را بر افزايش هدايت الکتريکي پس از 2 و 4 ماه نسبت به ساير تيمارها نشان داد. کاربرد سولفات آلومينيوم هم زمان با 5 درصد بقاياي يونجه واکنش خاک را به مقدار 1.36 و 1.55 واحد به ترتيب پس از 2 و 4 ماه نسبت به شاهد کاهش داد. تيمارهاي شامل گچ و سولفات آلومينيوم به تنهايي باعث کاهش مقدار رس قابل انتشار در طي دو دوره زماني به مقدار 89.43 و 93.03 درصد نسبت به تيمار شاهد شدند، اين در حالي است که تيمار 5 درصد بقاياي يونجه مقدار رس قابل انتشار را 4.8 و 2.2 درصد نسبت به تيمار شاهد در هر دو دوره پس از اعمال تيمارها افزايش داد. به طور مشابه تيمارهاي سولفات آلومينيوم و گچ به تنهايي مقدار نسبت جذب سديم خاک را به ترتيب 54.19 و 43.85 درصد پس از 4 ماه نسبت به شاهد کاهش دادند، اما تيمارهاي 2.5 و 5 درصد بقاياي يونجه به ترتيب مقدار نسبت جذب سديم را پس از 2 ماه نسبت به شاهد به مقدار 0.7 و 3.84 درصد افزايش دادند.