اندازه گيري و مقايسه ميزان فلزات سنگين جيوه، سرب و کادميوم در عضله و پوسته ميگوي سفيد هندي (Fenneropenaeus indicus) خليج فارس (بحرکان)، استان خوزستان

تحقيق حاضر در سال 1390 به منظور تعيين غلظت فلزات سنگين سرب، جيوه و کادميوم در عضله و پوسته ميگوي سفيد هندي دريايي انجام گرفت. 3 کيلوگرم نمونه ميگوي دريايي با ميانگين وزن 0.78±13.18 گرم تهيه شد. جهت سنجش فلزات سنگين از روش هضم مرطوب و تعيين غلظت فلزات سنگين به روش جذب اتمي به کمک دستگاه Perkin Elmer 4100 آزمايشگاه کيميا پژوه البرز (شهرکرد) انجام شد. ميزان فلزات سنگين در عضله ميگو پايين تر از پوسته بود. ميزان فلزات سنگين در عضله و پوسته ميگوي سفيد هندي بصورت سرب < کادميوم<  جيوه اندازه گيري شده است. در اين تحقيق غلظت جيوه، کادميوم و سرب در عضله و پوسته کيتيني ميگوي سفيد هندي اختلاف معني داري داشت (P<0.05). ميانگين ميزان جيوه در عضله و پوسته به ترتيب 0.002±0.034 و 0.003±0.045 ميلي گرم بر کيلوگرم و ميانگين ميزان کادميوم در عضله و پوسته به ترتيب 0.005±0.101 و 0.007±0.120 ميلي گرم بر کيلوگرم اندازه گيري گرديد. همچنين ميانگين ميزان سرب در عضله و پوسته به ترتيب 0.005 ±0.133 و 0.004±0.164 ميلي گرم بر کيلوگرم اندازه گيري شد. ميزان کادميوم در عضله در مقايسه با آستانه استاندارد سازمان بهداشت جهاني بالاتر بود. ميزان جيوه و سرب در مقايسه با آستانه استانداردهاي جهاني سازمان بهداشت جهاني و سازمان غذا و داروي آمريکا بالاتر و از آستانه مجاز استانداردهاي وزارت کشاورزي شيلات انگلستان و انجمن ملي بهداشت و سلامت استراليا پايين تر بود.