تجارب مديريت احساسات در نظام مراقبت هاي پزشکي (مطالعه موردي شهر تورنتو)

اين مقاله حاصل يک پژوهش بين شاخه اي در حوزه هاي جامعه شناسي احساسات و جامعه شناسي پزشکي است که مفهوم «مديريت احساسات» را در گروه ناشناخته اي از پرسنل پزشکي - روحاني هاي شاغل در بيمارستان با رويکردي کيفي بررسي مي کند. در نظام مراقبت هاي پزشکي آمريکاي شمالي نقش روحاني مقيم به عنوان يکي از اعضاي تيم پزشکي نهادينه شده که به ارائه مراقبت هاي معنوي - مذهبي براي افراد متقاضي مي پردازد. در اين مطالعه کيفي که از نوع توصيفي با تاکيد بر تحليل پديده شناختي است، با استفاده از رويکردهاي کنش متقابل نمادين، پديده شناسي و روش شناسي مردمي، 21 نفر از روحاني هاي شاغل در بيمارستان هاي مختلف شهر تورنتو مورد مصاحبه عميق نيمه ساختارمند قرار گرفتند تا درباره تجارب احساسي خود و چگونگي تعامل با مراجعان خود صحبت کنند. نمونه شامل روحانيوني از مذاهب مسيحيت، اسلام، يهوديت، بوداييسم و بت پرستي مدرن است. محقق با مراجعه مستقيم به بيمارستان هاي مذکور، خواهان مشارکت داوطلبانه روحاني ها در مطالعه شد. بررسي به طور خاص روي تشريح فرآيند کنش متقابل بين روحاني ها و مراجعان آنها متمرکز است و نشان مي دهد روحاني ها چگونه به ارائه حمايت احساسي و ايجاد نوعي معنويت مبتني بر متن در مراجعان خود مي پردازند. روحاني ها نه تنها بايد عميقا با احساسات مردم درگير شوند، بلکه بايد در يک فرآيند تبادل احساسات، کنش متقابل را به عنوان دست آوردي در جريان تثبيت نمايند. علاوه بر اين، نتايج مطالعه شامل دامنه اي از مداخلات استراتژيک است که مي توان آنها را در قالب تکنيک هاي «مديريت احساسات بين شخصي» معرفي نمود و در توصيف فرآيند کنش متقابل بين روحاني ها و مراجعان مورد تاکيد قرار داد.