مقايسه فرايندهاي انعقاد الكتريكي و فتواكسيداسيون UV/O₃ در حذف رنگزاي اسيد آبي 113

روزانه ميليون ها ليتر پساب رنگي توسط صنايع مختلف توليد مي شود كه اين پسابها باعث بروز مسائل محيط زيستي مي شوند. هدف از اين تحقيق، بررسي و مقايسه قابليت حذف رنگزاي اسيد آبي 113 يكي از پرمصرف ترين رنگزاهاي نساجي، با استفاده از دو فرايند انعقاد الكتريكي و فتواكسيداسيون UV/O₃ در شرايط ناپيوسته بود. در روش انعقاد الكتريكي، آزمايش ها با استفاده از الكترودهاي آهن صورت گرفت و تاثير دانسيته جريان، زمان الكتروليز، pH و غلظت رنگزا و الكتروليت مورد بررسي قرار گرفت. در روش فتواكسيداسيون UV/O₃ تاثير مقدار ازن، توان تابش، زمان، pH و غلظت رنگزا تعيين و بهينه سازي شد. آزمايش ها در شرايط بهينه در روش انعقاد الكتريكي نشان داد كه با اعمال دانسيته جريان 44 آمپر بر متر مربع در pH معادل 6.5 و غلظت الكتروليت 3 گرم در ليتر، بيش از 90 درصد از رنگزاي پساب با غلظت 100 ميلي گرم در ليتر پس از 5 دقيقه كاسته مي شود در حالي كه در روش فتواكسيداسيون UV/O₃ در pH برابر 9، توسط 4 گرم بر ساعت ازن و توان موثر 15mW/cm² تابش  پس از 15 دقيقه تنها 70 درصد رنگزا با غلظت 15ppm  حذف مي گردد. طبق نتايج حاصل، روش انعقاد الكتريكي قابليت بهتري نسبت به روش فتواكسيداسيون UV/O₃ دارد. اگر چه اين روش با تجهيزات ساده راه اندازي شده و تا حدي اقتصادي است ولي مشكل توليد لجن را به دنبال دارد. لذا با توجه به وضعيت صنعت بايد روش مناسب را انتخاب نمود.