پيشنهاد الگوريتم تصميم گيري بهينه شناسايي ادوات زرهي در شبکه هاي بدون مراقبت زميني با کاربرد مرزباني

در سال هاي اخير شبکه هاي بدون مراقبت در زمينه هاي گوناگون نظامي و صنعتي کاربردهاي بسيار زيادي پيدا کرده اند. يکي از حساس ترين اين کاربردها، استفاده از اين شبکه ها به منظور پايش مرز ها و مناطق حساس عملياتي است. قدرت تشخيص و تفکيک نوع آمد و شد در اين مناطق از اساسي ترين نيازهاي اين نوع کاربري مي باشد. هدف از اين مقاله، معرفي، پياده سازي و مقايسه مهم ترين الگوريتم هاي شناسايي اهداف است که علاوه بر پاسخ قابل قبول، در کاربردهاي عملي نيز قابل اجرا باشند. همچنين پس از مقايسه و تحليل نتايج، روشي براي تلفيق نتايج الگوريتم هاي مختلف براي رسيدن به پاسخي دقيق تر از پاسخ هر يک از آن ها ارائه شده است. روش هاي معمول تلفيق داده ها بر مبناي راي گيري بين الگوريتم هاي مختلف قرار دارند. در اين روش ها ارزش تمامي الگوريتم ها يکسان در نظر گرفته مي شود. نشان داده خواهد شد که در روش پيشنهاد شده تلفيق، دقت پاسخ نهايي نسبت به بهترين الگوريتم به ميزان تقريبي 22% و نسبت به روش تلفيق عادي به ميزان 11% بهبود پيدا مي کند.