طراحي مدار تعيين موقعيت بر مبناي آشکارساز نوري اثر جانبي به روش تاخير زماني و مقايسه آن با روش اختلاف ولتاژ

استفاده از آشکارسازهاي نوري چهار ربعي و اثر جانبي، دو روش مهم براي تعيين موقعيت يک جسم متحرک است. در اين مقاله به طراحي و شبيه سازي مدار الکترونيک سامانه کنترل کننده و همچنين مقايسه روش جديد حالت تاخير زماني جريان بين الکترودها با حالت اختلاف ولتاژ بين الکترودهاي آشکارسازهاي حساس به موقعيت اثر جانبي پرداخته شده است. در اين مقايسه چندين ويژگي مفيد و منحصر به فرد از حالت تاخيردار نسبت به حالت اختلاف ولتاژ مشاهده مي شود که از آن جمله مي توان به خطي تر بودن پاسخ، مستقل بودن موقعيت از دامنه و فرکانس، تاثيرناپذيري پاسخ از روشنايي پس زمينه و عدم نياز بهنجارسازي سيگنال اشاره کرد. همچنين در اين مقاله، حالت تاخير زماني و اختلاف ولتاژ بر روي چند نوع آشکارساز اثرجانبي عملي بررسي و مقايسه مي شود.