بررسي ارزش تشخيصي نسبت نوتروفيل به لنفوسيت در تشخيص آپانديسيت حاد و کمپليکه بالغين

زمينه و هدف: تست نسبت نوتروفيل به لنفوسيت در تشخيص آپانديسيت کاربرد وسيعي دارد که کارايي آن از تناقضاتي برخوردار است. با توجه به اهميت اين بيماري و به منظور تعيين کارايي اين تست، مطالعه حاضر در بالغين مبتلا به آپانديسيت حاد و کمپليکه در بيمارستان شهيد بهشتي کاشان در سال 1387 صورت پذيرفت.
مواد و روش ها: در يک مطالعه توصيفي - تحليلي، نمونه خون 106 بيمار مشکوک به آپانديسيت جهت انجام قبل از عمل آپاندکتومي گرفته شد. بر اساس هيستوپاتولوژي بيماران به دو گروه پاتولوژي مثبت، منفي تقسيم شدند و نسبت نوتروفيل به لنفوسيت در اين دو گروه مقايسه شد. جهت تجزيه و تحليل از آزمون T مستقل و روش آمارMann- whitney u  و منحني Roc استفاده گرديد.
يافته ها: در اين مطالعه 106 بيمار مشکوک به آپانديسيت که تحت عمل جراحي آپاندکتومي قرار گرفته بودند مورد مطالعه قرار گرفتند. از 106 مورد آپاندکتومي شده 94 نفر (%88.7) در پاتولوژي آپانديسيت و 12 نفر (%11.3) آپانديس نرمال داشتند. تعداد گلبول سفيد در گروه آپاندکتومي مثبت 4181±12798 در ميلي متر مکعب و در گروه آپاندکتومي منفي 5699±10561 در ميلي مترمکعب بود (P=0.03). درصد نوتروفيل در مبتلايان به آپانديسيت 36±80% و در گروه پاتولوژي منفي 11±66% بود (P=0.005). درصد لنفوسيت در گروه پاتولوژي مثبت 9±15% و در گروه پاتولوژي منفي 11±24% بود (P=0.013). نسبت نوتروفيل به لنفوسيت در گروه پاتولوژي مثبت 5±7 در گروه پاتولوژي منفي 3±4 بود (P=0.01). حساسيت اين تست براي نسبت نوتروفيل به لنفوسيت بيش از 3.5، %74، اختصاصيت 67%، ارزش اخباري مثبت 94% و ارزش اخباري منفي 25% محاسبه شد. سطح زير منحني %73 ROC حاصل شد.
نتيجه گيري: تست نسبت نوتروفيل به لنفوسيت عليرغم تفاوت معني دار، فاقد کارايي لازم در تشخيص آپانديسيت حاد و کمپليکه مي باشد.