تحقيقي كه پيش رو است در تلاش است تا تحليلي از رابطه سرمايه اجتماعي با تفكيك اين سرمايه به سه حوزه درون گروهي، برون گروهي و ارتباطي و احساس امنيت اجتماعي ارائه دهد. در اين راستا تحقيق با استفاده از روش نمونه گيري تلفيقي خوشه اي و طبقه بندي شده در شهر تهران و بر اساس مناطق 22 گانه شهرداري، تدوين يافته است. نمونه تحقيق در حدود 2000 نفر و تحليل اطلاعات توسط نرم افزارهاي آماري amoss 16 and spss19، همراه بوده است. نتايج تحقيق حاكي از رابطه معنادار منطقه محل سكونت، وضعيت تاهل، گروه هاي شغلي و سن بر احساس امنيت اجتماعي است. در خصوص رابطه سرمايه اجتماعي و احساس امنيت، نتايج تحقيق حاكي از آن است كه تاثير مستقيم سرمايه اجتماعي درون گروهي بر احساس امنيت بسيار ضعيف و قابل چشم پوشي است. سرمايه اجتماعي درون گروهي با تاثير منفي اي (0.36-) كه بر سرمايه اجتماعي برون گروهي دارد بر احساس امنيت شهروندان تاثيرگذار است. همچنين سرمايه اجتماعي برون گروهي تاثيري مستقيم و در حدود (0.27) بر احساس امنيت داشته است. سرمايه اجتماعي ارتباطي تاثير مستقيمي بر احساس امنيت ندارد اما با تاثير غيرمستقيم و منفي (در حدود 0.08-) با احساس امنيت رابطه معناداري را برقرار مي كند. هر چند كه اين اثر نيز قابل چشم پوشي است.