پايش و ارزشگذاري اراضي شهري به منظور ايجاد پارک ها و فضاهاي سبز در شهر ياسوج

فضاي سبز شهري، از جمله کاربري هايي است که توزيع و پراکنش آن در سطح شهر اهميت زيادي دارد. شهر ياسوج، عليرغم اين که از توزيع مناسب فضاي سبز برخوردار است، اما اکثر اين فضاها به باغ هاي خصوصي اختصاص داشته و سهم عموم مردم جامعه از پارک ها و بوستان هاي محله اي بسيار کم است. در اين شهر، برخي از نواحي و محله ها هيچ گونه فضاي سبزي ندارند، در صورتي که برخي ديگر از مناطق از فضاي سبز بيشتري برخوردارند. روش تحقيق در اين پژوهش توصيفي، تحليلي و پيمايشي است و براي گردآوري داده ها از طرح جامع شهر ياسوج و همچنين نقشه کاربري اراضي استفاده شده است. اين پژوهش با ارائه الگوي مناسب، به دنبال توزيع بهينه پارک ها و فضاي سبز در هر يک از مناطق است. براي جبران کمبود ذکر شده در زمينه محيط زيستي، به ويژه نيازهاي تفريحي ساکنان شهر، بايد ارزش زمين هاي منطقه براي ايجاد فضاي سبز، مورد ارزشيابي قرار گيرد. براي اين منظور، ابتدا به ارزيابي فضاي سبز در وضع موجود شهر ياسوج پرداخته شد و پس از شناخت کمبودها، از مدل وزن دهي نسبي براي مکان يابي و احداث پارک ها و فضاي سبز استفاده شد. به منظور تعيين مکان هاي مناسب، ابتدا داده هاي مکاني گردآوري شده و سپس پايگاه اطلاعاتي GIS تشکيل شد. براي الگوسازي به هر کدام از لايه هاي اطلاعاتي بر اساس ميزان اهميت آنها در مکان يابي فضاي سبز، وزن مناسبي اختصاص داده شد. نتايج حاصل از تلفيق لايه هاي اطلاعاتي، زمين هاي منطقه را براي انتخاب مکان هاي مناسب براي فضاي سبز اولويت بندي کرد، سپس اين زمين ها را با نقشه کاربري ارضي مقايسه کرده و مشخص شد زمين هاي فاقد کاربري، که بيشتر مالکيت دولتي دارند و زمين هايي که در مجاورت مسيل ها واقع شده اند، مکان هاي مناسب براي ايجاد پارک ها و بوستان هاي درون شهري هستند.