اهميت ثروت هاي مالي در مصرف بخش خصوصي کشور: نگاهي استراتژيک در راستاي اصلاح الگوي مصرف

مصرف بخش خصوصي از متغيرهاي کلان موثر بر ساختار اقتصادي کشورهاست که خود تحت تاثير سياست هاي دولت و بانک مرکزي از يک سو و عادات و رفتارهاي مصرفي فردي از سوي ديگر قرار دارد. اغلب مطالعات تجربي در مورد رفتار مصرفي در بخش خصوصي بر درآمد و درآمد قابل تصرف متمرکز بوده اند. در اين مقاله، اثر ثروت هاي مالي بر الگوي مصرف بخش خصوصي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته است. تحليل اقتصادسنجي با روش حداقل مربعات معمولي در قالب يک تابع مصرف کوتاه مدت و با استفاده از داده هاي فصلي 1/1375 تا 4/1389 نشان داد که ميل نهايي به مصرف ناشي از درآمد قابل تصرف حدود 0.66 و ميل نهايي به مصرف ناشي از ثروت مالي حدود 0.16 است. اين يافته ها با ساختار کشورهاي در حال توسعه سازگار است. لذا سياست هاي پولي و مالي بهتر است به گونه اي تنظيم شوند که زمينه کاهش تمايل به مصرف را از طريق اثرگذاري بر ثروت مالي و درآمد قابل تصرف فراهم آورند.