بررسي علل انگيزه هاي مهاجرت معکوس و تاثير آن بر توسعه اجتماعي– اقتصادي (مطالعه موردي مهاجران روستانشين شهرهاي تنکابن و رامسر)

هدف از مقاله حاضر، بررسي علل انگيزه هاي مهاجرت معکوس و تاثير آن بر توسعه اجتماعي و اقتصادي در روستاهاي اطراف شهرستان هاي تنکابن و رامسر واقع در استان مازندران است که در آن تلاش شده است، تا با توجه به فرضيات مطرح شده، به علل اصلي شکل گيري مهاجرت معکوس همانند: مسافت، تعلق بومي، سن، نوع مسکن، درآمد، نوع شغل و سطح تحصيلات توجه شود. روش تحقيق پيمايشي و نيز از روش کتابخانه اي (اسنادي) استفاده شده است. شيوه نمونه گيري سهميه اي بوده که توزيع آن به صورت تصادفي ساده در بين 383 نفر از مهاجران مناطق روستايي شهرستان هاي مذکور صورت گرفته است. لازم به توضيح است که متغيرهاي مستقل پژوهش عبارتند از: مسافت، تعلق بومي، سن، نوع مسکن، درآمد، نوع شغل و سطح تحصيلات و متغير وابسته انگيزه مهاجرت معکوس. براي آزمون متغيرهاي پژوهش از آماره هاي متناسب در نرم افزار spss استفاده شده است. نتايج به دست آمده، حاکي از وجود ارتباط مثبت و معنادار بين متغيرهاي تعلق بومي و درآمد با انگيزه مهاجرت معکوس و وجود رابطه منفي و معنادار بين مسافت و انگيزه مهاجرت معکوس و عدم ارتباط معنادار بين متغيرهاي سن، سطح تحصيلات، نوع شغل و نوع مسکن با انگيزه مهاجرت معکوس بوده است. رابطه بين انگيزه مهاجرت معکوس و توسعه اجتماعي و اقتصادي نيز نشان دهنده وجود رابطه مثبت و معنادار با اين متغيرها است.