مخاطرات طبيعي وقايعي هستند که بر روي ايمني حمل و نقل جاده اي تاثير گذارند، اين مخاطرات سالانه خسارات جاني و مالي فراواني را بر سيستم هاي حمل و نقل جهان بويژه در محورهاي کوهستاني تحميل مي کنند. در اين تحقيق با استفاده از پژوهشهاي ميداني، روشها و تکنيکهاي آماري، سيستم اطلاعات جغرافيايي و ماتريس وضعيتهاي اقليمي به بررسي نقش مديريت مخاطرات طبيعي (ريزش سنگ، لغزش، بهمن، يخبندان و لغزندگي) در کنترل سوانح و تصادفات جاده اي در محور کرج - چالوس پرداخته شده است. دستاورهايي که اين تحقيق با خود به همراه داشت عبارت بودند از: الف) مهم ترين پارامتر طبيعي خطرساز در نيمه جنوبي اين محور سقوط بهمن و در نيمه شمالي آن ريزش سنگ و لغزش است. ب) بين پديده يخبندان و لغزندگي با عامل ارتفاع رابطه مستقيمي وجود دارد، بطوري که با افزايش ارتفاع، پديده يخبندان زودتر اتفاق افتاده و ديرتر خاتمه مي يابد. از نظر توزيع مکاني، بخشهاي مياني محور مورد مطالعه (کيلومترهاي 43 تا 128 کرج) تحت تاثير شديد يخبندان است. ج) از نظر گستردگي مکاني و زماني، مهم ترين پارامتر طبيعي خطرساز ريزش سنگ است، که بصورت پراکنده از کيلومتر 34 تا 110 کرج را شامل مي شود. د) بطورکلي در حدود 57 درصد از طول محور کرج - چالوس تحت تاثير مخاطرات طبيعي است، که از نظر موقعيت مکاني، بخشهاي مياني و مرکزي محور مورد مطالعه از کيلومتر 33 تا 118 کرج را شامل مي شود.