رابطه بين افکار ناکارآمد و تمايل به افکار خودکشي در همسران آزار ديده

هدف از اجراي اين پژوهش بررسي رابطه افکار ناکارامد و تمايل به افکار خودکشي در همسران آزار ديده در شهرستان جهرم بود. جامعه آماري پژوهش شامل زنان و مردان مورد خشونت و آزار بود که به دادگاه حمايت خانواده، پزشکي قانوني و شوراي حل اختلاف جهرم مراجعه کرده بودند که از ميان آنان تعداد 292 نفر از همسران آزار ديده (162 زن و 130 مرد) در گروه سني 20-45 سال با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه نگرش هاي ناکارآمد «وايزمن و بک» و پرسشنامه سنجش ميزان افکار خودکشي «بک» در مورد آنان به اجرا در آمد. نتايج پژوهش نشان دادند که بين افکار ناکارآمد و تمايل به افکار خودکشي در همسران آزار ديده رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. همچنين، بين افکار ناکارآمد در همسران آزار ديده زن و مرد تفاوتي معنادار ديده مي شود، اما بين تمايل به افکار خودکشي در همسران آزار ديده زن و مرد تفاوتي معنادار وجود نداشت. اين نتايج نشان دادند که بين تمامي ابعاد افکار ناکارآمد با تمايل به افکار خودکشي نيز رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. در بررسي و تحليل ميزان تحصيلات بر افکار ناکارآمد در همسران آزار ديده، يافته ها نشان دادند که تحصيلات بر ميزان افکار ناکارآمد تاثيري معنادار دارد در حالي که بر تمايل به افکار خودکشي در گروه تاثيري معنادار نشان نداد.