فاکتورهاي بيماري زايي سفيدک پودري جو در استان فارس

اولين گام در جهت تشخيص و تهيه ارقام مقاوم به بيماري سفيدک پودري جو، شناسايي فاکتورهاي بيماريزايي جمعيت عامل آن است. بدين منظور در تحقيقي که در سال 1387 در استان فارس صورت گرفت تعداد ده جدايه از مناطق مختلف استان جمع آوري و روي يک رقم حساس جو تکثير شدند. سپس جداگانه روي گياهچه تعداد 19 رقم تقريبا ايزوژنيک که رقم پايه آنها پالاس و داراي ژنهاي مقاومت متفاوتي بودند و يک رقم حساس مايه زني شدند. واکنش لاين ها از نظر دوره کمون، تيپ و شدت آلودگي يادداشت برداري شد. نتايج نشان داد که فاکتورهاي بيماريزايي در استان فارس فراواني متغيري دارند. بيماريزايي براي ژن هاي مقاومت Ml-a3 و Ml-a23 داراي بيشترين فراواني در مناطق مورد اجراي آزمايش بوده و پس از آن بيشترين فراواني بيماري زايي به ترتيب براي ژن هايMl-K ، Ml-a7+Ml(No3)،  Ml-a12+Ml(Em2) و Ml-hثبت گرديد. کمترين فراواني بيماري زايي براي ژن هاي مقاومت Ml-a22 و Ml-a6+Ml-a14 ديده شد. براي ژنهاي Ml-(La)، Ml-g-Ml-(cp)، Ml-05، Ml-a8، Ml-al+Ml(a12)، Ml-a9، Ml-a10+Ml-(DU2)، Ml-a13+Ml-(Ru3)، Ml-K(1)،Ml-p   Ml-at ودر هيچ يک از مناطق بيماري زايي ديده نشد. دوره کمون تمام جدايه ها تقريبا از يک روند زماني خاص پيروي مي کرد.